DAMGA VERGİSİNİN TEMEL ESASLARI
1. Damga Vergisi Kanunu ve Damga Vergisi:
1.1. Türk Hukukunda damga vergisi, 1 Temmuz 1964 tarihli ve 488[1] sayılı Damga Vergisi Kanunu (“Damga Vergisi Kanunu”) kapsamında düzenlenmiştir.
1.2. Damga vergisi, üretimden tüketime uzanan zincirde ortaya çıkan mal, hizmet ve servetin transferine ilişkin işlemlerin hukuken yürütülmesi amacıyla hazırlanan kağıtlar üzerinden alınan bir tür tüketim vergisidir.
1.3. Damga Vergisi Kanunu'nun birinci maddesine göre Kanun'a eklenen 1 numaralı tabloda sayılan belgeler, bu Kanunda belirtilen değer üzerinden damga vergisine tabidir. Bu kapsamda Tablo 1'de gösterilmeyen muvafakatname, satınalma sipariş formu, vekaletname gibi bazı belgeler damga vergisine tabi değildir.
1.4. Damga Vergisi Kanunu uyarınca damga vergisi işlemlerden ziyade, enstrümanlar üzerinden alınmaktadır. Bu bağlamda birçok belge türü, farklı vergi oranlarında vergilendirilmek üzere hukuki durumlarına göre sınıflandırılmaktadır. Damga vergisi, diğer vergilerden farklı olarak vergiye tabi belgelerin yaygın bir uygulamaya sahip olması nedeniyle birçok vergi mükellefi için geçerlidir.
1.5. Damga Vergisi Kanunu uyarınca damga vergisi; anlaşmalar, taahhütler, devirler, kira sözleşmeleri, kefalet ve kefalet senetleri, haciz mektupları, tahkim bonoları, uzlaşma senetleri, iptal mektupları ve maaş bordroları dahil olmak üzere çok çeşitli belgeler için geçerlidir. . Damga vergisi, belge değerinin bir yüzdesi olarak %0,189 ile %0,948 arasında değişen oranlarda veya Damga Vergisi Kanunu'nda tanımlanan bazı belgeler için sabit fiyat (önceden belirlenen fiyat) olarak tahsil edilmektedir.
2. Hesaplama Esasları
2.1. Damga vergisi, vergiye tabi yasal belgede belirtilen veya hesaplanabilen en yüksek parasal tutar üzerinden veya yasal belgede belirtilen azami tutar üzerinden hesaplanır.
2.2. Damga Vergisi, 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu ve eklerinde belirtilen sözleşmeler, taahhütnameler, kira sözleşmeleri, fesih belgeleri, müzakereli sulh, garantiler vb. belgelerde belirtilen en yüksek parasal tutar üzerinden hesaplanır. ).
2.3. Damga vergisine tabi belgeler; Herhangi bir hukuki konuyu kanıtlamak veya belgelemek amacıyla düzenlenen “yazılı” ve “imzalı” (veya imza yerine işaretlenmiş) belgeler.
2.4. Damga vergisi, bu belgeler feshedilse veya iptal edilse bile, anlaşmaların imzalandığı anda doğar19. Bu durumda söz konusu fesih/iptal mümkün olan en kısa sürede veya sözleşme süresinin bitiminden önce gerçekleşecektir.
2.5. Damga Vergisi, belge tarihinde doğabilecek azami bedel olarak hesaplanabilen tutar üzerinden ödenir.
